Życie duchowe pełne jest wyborów między dobrem a złem. Są takie sytuacje, kiedy wiemy, że coś jest złe, a mimo to trudno jest nam się przeciwstawić. W takich przypadkach mamy do czynienia z pokusami.

*
Pokusy pochodzą zawsze od złego ducha. Mogą to być pokusy do popełnienia jakiegoś grzechu, albo bardziej subtelne: do różnych zaniedbań. W każdym przypadku jest to zło, do którego próbuje przekonać nas diabeł, aby niszczyć w ten sposób naszą relację z Panem Bogiem. Z pokusami będziemy mieli do czynienia przez całe życie i ważne jest aby nauczyć się z nimi walczyć.

Pierwszym środkiem jest zawsze modlitwa. Zwłaszcza jeżeli wiemy, że mamy słabość w jakimś punkcie, potrzebujemy modlić się do Pana Boga, aby z tą konkretną rzeczą nam pomógł. Pokusa rodzi się w naszych myślach i dobrze jeśli na tym etapie potrafimy ją odrzucić. Jeśli mimo wszystko będziemy się jej przyglądać z ubodobaniem i ją rozwijać, łatwo może się ona przerodzić w konkretny czyn, który będzie złem. Z drugiej strony, jeśli mimo walki ulegniemy, nie wolno się nam odcinać od Pana Boga. Zły duch osiągnąwszy pierwszy sukces próbuje wtedy zniechęcić nas do modlitwy, mówiąc że nie mamy czego u Pana Boga szukać. Jest to kłamstwo - im szybciej wrócimy do Pana Boga, tym lepiej, wbrew emocjom, którego mogą w nas się rodzić.

*
Czy podejmujesz walkę ze swoimi pokusami? W jaki sposób walczysz? Trwając w Duchu Świętym, skieruj do Ojca słowa, które zostawił nam Jezus: i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie.

Czym w twoich oczach jest modlitwa? Czy jest to raczej dialog czy monolog? Jeśli jest to dialog z Panem Bogiem, to naturalnie należy oczekiwać kontaktu dwustronnego. Czy takie jest twoje doświadczenie modlitwy?

*
Postępując w życiu chrześcijańskim łatwo możemy zniechęcić się do modlitwy. Dzieje się tak wtedy, gdy przestanie być ona dialogiem, a zacznie być jedynie naszą wypowiedzią kierowaną ku Bogu. Mówimy do Niego, ale w zasadzie nie wiemy, czy nas słucha, co na ten temat myśli i co On chciałby nam powiedzieć. A stąd już bardzo łatwo o zrezygnowanie z modlitwy zupełnie.

Bardzo ważne jest, aby na modlitwie stwarzać miejsce na słuchanie. Dopiero, gdy obie strony mogą mówić, jest to dialog. A jak wsłuchiwać się w Boga? Możemy to robić na wiele różnych sposobów, jednym z nich jest modlitwa Słowem Bożym. Wybierając fragment z Pisma Świętego, możesz spróbować zobaczyć w nim siebie i Pana Boga działającego w twoim życiu, albo zapraszającego cię do czegoś. W tym zaproszeniu jest Jego głos.

*
Przed Wniebowstąpieniem, Pan Jesus zostawił nam obietnicę: Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Za każdym razem gdy się modlisz, On tam jest i cię słucha. Ale także mówi. Wsłuchaj się w Jego głos.

Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani do tego, aby być radośni. Ważne aby mieć w sobie radość i umieć przenosić ją na innych. Różne doświadczenia życiowe często nam tego nie ułatwiają. Skąd więc brać radość?

*
Pułapką jest szukanie środków doraźnych. Jeśli wobec problemów, które nas spotykają, zaczynamy uciekać w filmy, muzykę, alkohol, albo próbujemy sobie to kompensować w jeszcze inny sposób - nie jest to rozwiązanie. Choć może przynieść to tymczasową przyjemność, nigdy nie będzie to źródłem prawdziwej radości.

Prawdziwej radości nikt nie może ci odebrać. Ona trwa, rośnie i chce się dzielić, podobnie jak miłość. Możemy ją zdobyć, poprzez trwanie z Bogiem, wierność. Jeśli będziemy traktować Boga poważnie i z wiarą trwać w Jego przykazaniach, naturalnym tego owocem będzie radość. I jest to wyjątkowa radość, inna od tej, którą mogą zapewnić środki doraźne. Nie kończy się o ile w Nim trwamy.

*
Czy jesteś osobą radosną? Skąd czerpiesz radość? Pan Bóg chce obdarzyć cię pełnią radości, trwaj w Nim.

Czy zdajesz sobie sprawę, jak wiele znaczysz dla Boga? Często szukamy uznania u ludzi, staramy się ciężko pracować, aby ktoś nas docenił, czerpiemy poczucie wartości z tego, czy ktoś nas akceptuje lub nie. Tymczasem wcale nie musisz tego robić, aby zdobyć godność. Ty już ją masz - jesteś dzieckiem Boga.

*
Jako Jego dziecko jesteś dla Niego kimś szczególnie ważnym. On zna dokładnie twoją obecną sytuację. Wie czym się martwisz. I pragnie bardzo aby te zmartwienia odeszły. Jako twój Ojciec, uwielbia spędzać z tobą czas, słuchać cię. Ale z drugiej strony szanuje twoją wolność: nie zmusza cię do niczego. Cieszy za to, za każdym razem, gdy do Niego przychodzisz.

Chce być częścią twojego życia. Zna dobrze twoją historię i wie jak przeprowadzić cię przez to, czego się obawiasz. I przeprowadzi cię, nie martw się. Jego radością jest widzieć swoje dziecko szczęśliwym. Tylko się Mu powierz.

*
Skąd czerpiesz poczucie własnej wartości? Czy zdajesz sobie sprawę z tego, jak wielkim skarbem jesteś w oczach Boga? On ciebie kocha i będzie kochać zawsze, bez względu na wszystko.