Pierwszą lekcję posłuszeństwa otrzymujemy najczęściej będąc dziećmi. Rodzice oczekują od swoich pociech odpowiedniego zachowania, spełniania pierwszych obowiązków. Dziś, osiągnąwszy dorosłość, może jako rodzic albo wychowawca, także oczekujesz posłuszeństwa od swoich podopiecznych. Ale czy posłuszeństwo dotyczy tylko dzieci?

*

Oto Ja służebnica Pańska. Niesamowita jest postawa Maryi. Całkowite oddanie się Bogu w posłuszeństwie. Gotowość do przyjęcia tego, co tylko chciał jej dać. Nie tylko radości bycia Matką Boga, ale także goryczy przeżywania Jego Męki.

Także przed tobą stoi wybór. Od ciebie zależy czy dasz wyraz posłuszeństwu Panu. Możesz to wyrazić w różny sposób: przez twoją regularną obecność na Mszy Świętej, przez to jak przeżyjesz rekolekcje wielkopostne, przez to czy zwracasz się do Boga tylko w potrzebie, czy trwasz przy Nim regularnie. Także twoja wierność powołaniu. W małżeństwie, jeśli potrafisz poświęcać się dla drugiej osoby. I w życiu zakonnym, jeśli z wiarą przyjmujesz wolę przełożonych jako wolę Pana Boga wobec ciebie. Także rozeznawanie powołania jest wyrazem posłuszeństwa. Wszystko to pozwala wyrażać nasze tak, niech mi się stanie.

*

Czy zgodzisz się oddać w posłuszeństwie Panu Bogu? Czy wiesz jak konkretnie możesz dać temu wyraz? Pozwól, by to On cię poprowadził.

Gdy Józef dowiedział się o tym, że Maryja jest w ciąży, postanowił ją potajemnie oddalić. Nie rozumiał całej tej sytuacji. Dopiero sen, w którym przemówił do niego anioł, wniósł światło. Ale decyzja, którą musiał podjąć wymagała, aby całkowicie zaufał Bogu. I tak też zrobił.

*

Z pewnością możesz na przykładzie swojego życia, także przytoczyć różne sytuacje, które cię przerastały. Są to wielkie wyzwania, których podjęcie wydaje się przekraczać nasze możliwości.

Pan Bóg zaprasza cię do tego, aby przyjrzeć się takim ogromnym wyzwaniom. To może być szczera spowiedź, po długiej przerwie. Albo otwartość z jaką podejdziesz do następnej rozmowy z kierownikiem duchowym. To może być podjęcie się jakichś zajęć, w których nie czujesz się pewnie. Wychodzenie szerzej, poza krąg własnego komfortu. To wymaga oddania kontroli Panu Bogu i zdanie się na Niego bez reszty. Tak jak zrobił to Józef.

*

Czy widzisz jakieś wielkie wyzwanie, które stoi przed tobą? Czy zgodzisz się je podjąć, mimo wszystko? Pozwól, by Pan Bóg cię przez nie przeprowadził.

Minęło już trochę czasu odkąd trwasz, poszcząc, starając przybliżyć się do Pana Boga. Być może udało ci się już usłyszeć Jego głos wzywający do przemiany.

*

Ten głos jest zawsze bardzo precyzyjny. Jeśli wsłuchamy się, może wskazać nam konkretne sprawy i sytuacje, które wymagają naszej pracy. To może być jakiś konflikt z przeszłości, który dotychczas nie został zażegnany. Albo coś czego nie potrafiliśmy dotąd wybaczyć sobie albo komuś z naszych znajomych. Coś czego nie potrafimy zaakceptować, choć wiemy, że powinniśmy. Każda historia jest inna.

Słysząc wezwanie możemy zrobić dwie rzeczy. Albo udać, że nie słyszymy: wytrwać do końca w wielkopostnym postanowieniu, przeżyć liturgię wielkanocną i na tym zakończyć. Albo odpowiedzieć na wezwanie. Zmartwychwstać razem z Chrystusem, przemienić się, wzrosnąć. To kosztuje, ale będzie to owoc, który wniesie wiele w życie twoje i twoich bliskich.

*

Czy słyszysz wezwanie do przemiany? Czy chcesz na nie odpowiedzieć? Pozwól Mu, by mógł cię ukształtować.

Z pewnością znajome są ci słowa Pana Jezusa - dawajcie, a będzie wam dane. Może myślisz sobie: a co ja mam właściwie do zaofiarowania? Bardzo dużo.

*

Najprostsze a zarazem chyba najczęściej pomijane jest dzielenie się własnym czasem. To ma ogromne znaczenie, jeśli potrafisz zrezygnować z siedzenia na facebooku albo oglądania ulubionego serialu, a czas ten poświęcisz na przykład na spacer z dziećmi, albo na wyjście z sympatią.
Możesz dzielić się także swoim doświadczeniem. Szczególnie rozmawianie o Bogu, o tym jak ty Go doświadczasz, może wiele wnieść w życie innych osób. Nie jest to proste, czasem możesz się tego wstydzić. Ale w ten sposób dzielisz się czymś bardzo cennym.
W końcu dzielenie się tym co masz, jałmużna. Ale mi ledwie starcza na moje własne potrzeby. Właśnie dlatego, to co składasz w ofierze, ma wielką wartość.
Bo składasz coś ze swojego niedostatku. Jak wdowa w Ewangelii.

*

Pan Bóg wzywa nas do ofiarności. Jaka jest twoja odpowiedź? To co robisz może wnieść wiele światła w życie innych osób.