Każdego dnia stajesz przed wieloma wyborami. Większość z nich to drobne sprawy. Planujesz co zrobić danego dnia, czy poświęcić komuś czas. Wybierasz, czy coś powiedzieć, albo przemilczeć. Przejąć inicjatywę, albo zostawić coś samemu sobie.

*

Każda z tych małych decyzji jest czymś spowodowana. Może to być nasze zmęczenie. Albo niepewność. Albo chęć zrobienia czegoś dobrego. Pomocy komuś, wsparcia. Czasem jest dla nas zupełnie niejasne.

Niektórzy ludzie decydują się świadomie wpuścić do swojego życia Ducha Świętego. Poddać się Jego wpływowi. Pozwolić, aby On kierował nimi w podejmowaniu decyzji. To wymaga wiele otwartości. Duch Święty może skłonić nas do czegoś, czego nigdy byśmy się po sobie nie spodziewali. Ale jest to zawsze dobro. Warto wsłuchiwać się w ciągu dnia, do czego Duch Święty może nas zapraszać. A potem ulegać Mu.

*

Czy pozwalasz wejść Duchowi Świętemu do swojego życia? Czy masz odwagę powiedzieć tak, na to do czego może cię zapraszać?

Jak odbierasz Przykazania Boże, czym dla ciebie są? Czy widzisz w nich kodeks prawny? A może coś innego? Chyba łatwo jest wpaść w taką pułapkę myślową, że przykazania są tylko zbiorem zakazów i nakazów, które ustanowił Pan Bóg.

*

Przykazania Boże są nam dane przede wszystkim jako pomoc. Poprzez życie przykazaniami, wyrażamy naszą miłość do Pana Boga i do ludzi. One są jak język, którym możemy tą miłość wyrazić.

Czasem patrzymy na różne przykazania jak na coś, co nas ogranicza. W rzeczywistości, każde z nich prowadzi do wolności. To grzech jest tym, co nas ogranicza - niszczy nas, nasze relacje. Bycie wolnym, to znaczy, życie w zgodzie z Bogiem i z ludźmi. To nie zawsze jest proste. Zauważ, jak łatwo jest popełnić grzech, a ile potrafii kosztować wybranie dobra. Wolność często kosztuje. Ale warto.

*

Czym są dla ciebie przykazania? Czy widzisz w nich ograniczenia, czy raczej pomoc we wzroście?

Podejmując się nowych wyzwań, często jesteśmy pełni zapału. Rozpoczynając studia, naukę jakiegoś języka, albo gry na instrumencie. Albo obiecując coś, co będzie wymagało wiele naszego zaangażowania. Choć początki są często pełne radosnych emocji, prędzej czy później, przychodzi także uczucie znużenia.

*

Jest to normalne. Nie poddawaj się, gdy to przychodzi. To może być właśnie największe wyzwanie. Pokonaj to. Pan Bóg patrzy na ciebie z nadzieją. To czego się podejmujesz nie jest Mu obojętne. Tym bardziej radością jest dla Niego, gdy widzi, że dalej walczysz. Małe rzeczy często wymagają od nas najwięcej.

*

Spójrz na swoje życie. Jakie są twoje zobowiązania? Czujesz znużenie? Pamiętaj, że twój upór w dobrym wnosi świało w życie wielu osób.

Są takie wydarzenia, które nami wstrząsają. To może być coś, co przydarza się nam samym, albo komuś bliskiemu. Może to być jakaś trudna sytuacja, albo budząca w na lęk. Coś, co sprawia, że tracimy na chwilę poczucie bezpieczeństwa.

*

Czasem Pan Bóg może tak tobą wstrząsnąć. To tak jakby chciał powiedzieć: wstawaj, obudź się ze snu! Stawając w obliczu niemocy, masz zawsze dwie możliwości. Albo zacząć użalać się nad sobą i ubliżać Panu Bogu za niesprawiedliwość, albo stanąć w pokorze i całkowicie zwrócić się ku Niemu, prosząc o pomoc.
Pan Bóg może takie sytuacje dopuścić w naszym życiu, aby nami potrząsnąć. Aby pomóc nam na nowo skierować oczy ku Niemu. Przypomnieć o Sobie.

*

Kiedy Pan Bóg ostatnio tobą potrząsnął? Jaka była twoja odpowiedź?

Błogosławiony Ojciec Święty, Jan Paweł II, mówił: wymagajcie od siebie, choćby inni od was nie wymagali. Chyba rzeczywiście najtrudniej kieruje się wymagania właśnie ku sobie.

*

Pan Bóg zaprasza Cię dzisiaj, aby narodzić się na nowo. Co to dla Ciebie oznacza? Czy widzisz jakiś nawyk, z którym musisz zerwać? Jakąś relację, którą musisz odnowić? Albo potrzebujesz zacząć poświęcać komuś więcej czasu i uwagi?

Ponowne narodziny mogą wiele kosztować. Może myślisz zwyczajnie: nie chcę mi się, albo jeszcze nie teraz. Nie zostawiaj tego na później. Chodzi o ciebie, o twoje szczęście.

*

Czy stać cię na to, by postawić sobie nowe wymagania? Czym one będą? Warto na tej drodze prosić o wstawiennictwo Maryję.