Życie duchowe może być nieustannie rozwijane. To jak ze znajomością, którą pogłębiamy poznając i rozumiejąc drugą stronę coraz lepiej.

*
Pewnym niebezpieczeństwem może być przyzwyczajenie się do tego w jakim punkcie znajdujemy się już teraz. Możemy sobie myśleć: w sumie generalnie jestem dobrą osobą, nie krzywdzę innych, tyle wystarczy. Nie wolno nam jednak zapominać, że życie duchowe to coś co wzrasta i wraz z naszym dojrzewaniem duchowym, Pan Bóg może zaprosić nas do czegoś więcej.

Bez względu na to czy twoja wędrówka wiary rozpoczęła się niedawno, czy też trwa już przez wiele lat, Pan Bóg chce aby wasza relacja rosła. Aby twoje życie duchowe mogło dojrzewać. Aby była w tobie gotowość do przemiany. To potrafi kosztować wiele wysiłku, ale owoce są wspaniałe i pozostają na całe życie.

*

Czy pozwalasz Panu Bogu na to aby wszedł jeszcze bardziej do twojego życia? Czy wiesz czego może od ciebie pragnąć? Zgódź się, a On dokona wielkich rzeczy.

Poświęcając się nieustannie pracy, studiom, szkole, ważne jest aby zadbać o właściwy odpoczynek. Ważne także aby zaprosić do tego czasu Boga.

*
Jeśli nie zadbamy o właściwy wypoczynek, może zacząć się to odbijać na naszych relacjach z bliskimi a także z Panem Bogiem. Czasem możemy nawet traktować pracę jako ucieczkę, przed konfrontacją z własną osobą i z różnymi problemami. Czas wolny pozwala nam spojerzeć na nasze życie pod innym kątem. Jednocześnie przeżywając ten czas, musimy pamiętać aby trwać w relacji z Panem Bogiem.

Pogoda może nie być wymarzona, może nie być to tak długo jak byśmy chcieli, albo bieżące wydarzenia mogą odbierać nam spokój. Mimo wszystko, jest to czas dany przez Pana Boga, w którym On pragnie abyśmy wypoczęli. I ważne aby pozwolić Jemu wejść w ten czas. Nawet jeśli wydaje nam się, że nie mamy odpowiednich warunków, potrzebne jest aby zaplanować i przeżyć ten czas wolny na miarę naszych możliwości. Jeśli zaprosimy tam Boga, On będzie działał.

*
Czy znajdujesz czas na regenerację? W jaki sposób go przeżywasz? Pozwól aby Pan Bóg był tam obecny.

Stając wobec trudnych doświadczeń życiowych, naszą reakcją może być zwrócenie się do Pana Boga o pomoc. Kiedy jednak ta pomoc nie przychodzi natychmiast, często przychodzi frustracja a nawet bunt wobec Pana Boga.

*
Dlaczego Pan Bóg mnie nie słucha? Jeśli jest kochającym Ojcem, to powinno Go to przecież obchodzić.

Obchodzi. To, że nie widzisz jeszcze owoców swojej modlitwy, nie oznacza że nic się nie dzieje. To jak z posadzoną rośliną, która najpierw wypuszcza korzeń. Pod powierzchnią dzieje się wiele, ale tego nie widzimy. Dopiero po czasie możemy zobaczyć wzrastającą łodygę i w końcu kwiat. A w międzyczasie pozostaje nam wierzyć i mieć nadzieję. I to właśnie Pan Bóg chce dzisiaj wlać w twoje serce - nadzieję. On słyszy twój głos, nie rezygnuj.

*
Jakie wywania pojawiają się w twoim życiu? Czy ufasz, że Pan Bóg cię przez nie przeprowadzi? Trwaj w nadziei, On cię nie zostawi.