Duch Święty, którego otrzymaliśmy, może wiele dokonywać przez nasze ręce. Potrzebna jest jednak do tego nasza postawa otwartości na Jego natchnienia.

*
Jeśli nauczymy się słuchać, zobaczymy że Duch Święty mówi do nas przez cały czas w różnych sytuacjach. Często ten głos jest zagłuszany przez nasze żądze, ale jeśli tego będziemy chcieli, możemy go mimo wszystko usłyszeć. Może on się objawić w różny sposób - myśl, że dobrze byłoby komuś w czymś pomóc, albo sprawdzić czy ma się dobrze. Pokój albo radość w sercu na myśl o czymś. Pociągnięcie aby rozpocząć coś nowego.

Duch Święty znajduje różne sposoby aby do nas mówić. Ważne jest natomiast aby u fundamentu było nasze nastawienie na pełnienie Woli Bożej. Jeśli trwamy w takiej postawie i staramy się podążać za kolejnymi natchnieniami Ducha Świętego, zaczniemy dostrzegać jak nasze życie coraz bardziej kierowane jest przez Pana Boga, a przy okazji jak On posługuje się nami, często w niewyobrarzalny sposób, aby pomóc innym.
Jednocześnie, postępując na tej drodze, musimy zadbać o stały kontakt z kierownikiem duchowym.

*
Czy otwierasz się na natchnienia Ducha Świętego? W jaki sposób On do Ciebie mówi? Pozwól aby to On cię prowadził.

W przykazaniu miłości Pan Bóg uczy nas abyśmy umieli darzyć miłością także samych siebie. Będziesz miłował (...) swego bliźniego jak siebie samego. To, w jaki sposób miłujemy samych siebie, ma duże znaczenie.

*
Istnieją dwie skrajne postawy, które mogą utrudniać nam patrzenie na siebie z miłością.

Pierwszą z nich jest egoizm. To jest przedkładanie swojej osoby ponad wszystko i wszystkich. W pierwszej kolejności liczy się zaspokojenie moich potrzeb, potem mogę ewentualnie zastanowić się nad drugą osobą. Nie ma miejsca na bezinteresowność, spontaniczne dzielenie się, liczą się tylko moje cele.
Druga skrajność to brak akceptacji wobec własnej osoby. Ponieważ nie mam takiego charakteru, takich zdolności, takiego wyglądu, sytuacji, rodziny jak mi się marzy, nie akceptuję siebie. Albo nie akceptuję czegoś w sobie. Pozwalam aby to moje wspomnienia, kompleksy albo słabości decydowały o moim stanie, odbierając w ten sposób ster Panu Bogu.

Obydwie postawy są dla nas niszczące i nie pozwalają nam patrzyć na siebie z miłością z jaką patrzy na nas Pan Bóg.

*
Czy potrafisz spojrzeć na siebie z miłością? Jesteś dzieckiem Boga, pozwól aby Jego miłość weszła w twoje życie.

Jezus wielokrotnie powtarza jak ważne jest przebaczenie. To, czy komuś przebaczymy, czy nie, wpływa nie tylko na drugą osobę, ale także na nas samych i na naszą relację z Panem Bogiem.

*
Gdy przychodzimy do Pana Boga w Sakramencie Pojednania, jest On wstanie przebaczyć nam wszystko. Bez względu na to jak dalego byśmy nie odeszli i jak okrutnych rzeczy byśmy nie uczynili. Jeśli przychodzimy ze szczerym żalem, On nam zawsze wybaczy. Takie jest postępowanie Boga wobec nas; ale także takiego postępowania oczekuje On od nas.

Nawet jeśli jest to tylko jedna osoba, której już praktycznie nie widujesz, ważne jest aby jej przebaczyć. W ten sposób pozwalamy na to, aby łaska Boża mogła wejść do naszego życia. Często jest to pierwszy krok na drodze uzdrowienia zranień, jakich doznaliśmy. Jest to także coś właściwego dla chrześcijan, gotowość do wybaczania.

*
Czy są w twoim życiu jakieś osoby, którym jeszcze musisz wybaczyć? Kto to jest? Przebacz i pozwól aby miejsce zranień i gniewu zajął Jezus.