To, co jemy na codzień, ma duże znaczenie. Jeśli spożywasz zdrowe produkty w rozsądnych ilościach, unikasz fast-food'ów, twoje ciało jest w dobrej kondycji. Podobnie jest z rzeczywistością duchową: to czym się karmimy ma ogromne znaczenie.

*
Często karmimy się dzisiaj telewizją, facebookiem, różnymi magazynami. Pokarmem może stać się jakieś hobby, własne ambicje albo osięgnięte sukcesy. Nie są to rzeczy same w sobie złe, ale musimy umieć je używać. Dlatego ważne jest, kto podaje nam ten pokarm. Jeśli sięgamy po niego sami, kierując się zasadą "co mi najbardziej smakuje", rezultaty mogą nas rozczarować. Podobnie jak przy odwiedzinach w fast-foodzie - choć możemy doświadczyć chwilowej przyjemności, nasza kondycja za każdym razem będzie się tylko pogarszać.

Dlatego powinniśmy starać się, aby pokarm który przyjmujemy, pochodził od Pana Boga. Co to oznacza? Sięganie po te sprawy w sposób świadomy. Wybieranie takich programów telewizyjnych i prasy, które będą nas budować a nie niszczyć. Wykorzystywanie wolnego czasu tak, aby wnosił on dobro w nasze życie i życie innych ludzi. Twoje ambicje, sukcesy, a nawet czas spędzony na facebook'u, mogą do tego posłużyć. Także to, jakmi ludźmi się otaczasz, kto jest dla ciebie wzorcem.

*
Odmawiając Ojcze nasz, prosisz Pana: chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. Co lub kto jest twoim chlebem powszednim? Czy pozwalasz aby to Pan Bóg ci go podał? To On chce być twoim Chlebem Życia.

Nikodem nie potrafił zrozumieć, o co chodziło Panu Jezusowi, gdy mówił że trzeba narodzić się na nowo. Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się? Nie wiedział jeszcze, że nawrócić się to jak zacząć żyć na nowo.

*

Czy pamiętasz moment twojego pierwszego nawrócenia? Często towarzyszą temu wielkie zmiany. Postanowienia, gorliwość w trwaniu przy Panu, bycie gotowym do wielkich poświęceń dla Niego. Jest to coś pięknego.

Niestety w miarę z upływem czasu, łatwo odejść od tej pierwszej gorliwości. Dlatego szczególnie teraz, w Okresie Wielkanocnym, dobrze zadać sobie pytanie: w jaki sposób dzisiaj mogę narodzić się na nowo. Jak mogę powrócić do tej pierwszej gorliwości. Czy o czymś zapominam? Albo na coś poświęcam za dużo czasu? Czemuś nie poświęcamu czasu wcale?

*

Pan Bóg wzywa cię do nowych narodzin. Chce trwać z tobą w szczególnej bliskości. Pozwól Mu.

Zmartwychwstanie Pana Jezusa to coś absolutnie kluczowego, bez czego cała nasza wiara nie miałaby sensu. Dlaczego jest ono takie ważne? Bo to dzięki niemu możemy mieć nadzieję na naszą przyszłości, na to co przyjdzie po tym życiu doczesnym.

*
Chyba zbyt łatwo przyzwyczajamy się do tego co tu i teraz. Zabiegamy o jak największy komfort życia, różnego rodzaju przyjemności. Unikamy wyzwań, cierpień. Próbujemy sobie uwić gniazdko i przeżyć w ten sposób jak najdłużej. Zapominamy, że nasza wiara sięga znacznie dalej.

To co tu i teraz to jeszcze nie wszystko. To jest właściwie jak nic w porównianiu z tym, co mamy otrzymać. Zapominamy po co jest nam dany ten czas doczesny. Nie jest to czas przeznaczony na wicie gniazdka. Ten czas otrzymujemy po to, aby móc wejść do bezpiecznego domu po śmierci. Możemy to zrobić, przeżywając nasze życie zgodnie z prawami Miłości.

*
Jezus zmartwychwstał, także twoje ciało powróci po śmierci do życia. A wtedy nie będzie już ograniczone bólem, czasem ani zmartwieniami. Dopiero tam się wszystko zacznie. Wierzysz w to?

Jezus otrzymał wiele ran, które były źródłem ogromnego bólu. Niezrozumienie, wyśmianie, opuszczenie, w końcu ukrzyżowanie, kara śmierci przeznaczona dla największych zbrodniarzy. Czy zasłużył, na którąkolwiek z tych rzeczy? Z pewnością nie.

*
Pomyśl dzisiaj o ranach, które ty nosisz. Zranieniach, które być może przyszły na ciebie zupełnie nie z twojej winy. Te sytuacje, w których nie traktowano cię dobrze. Wtedy gdy wydawało ci się, że nie masz już wsparcia z nikąd. Niezrozumienie, niedocenienie. Bezbronność, słabość.

Zobacz jak blisko Jezusa stoisz w takich sytuacjach. I zobacz czym stały się rany, które nosił Jezus. Jego cierpienie i zwycięstwo, powstanie z martwych stało się źródłem nadziei i życia dla nas wszystkich. Podobnie jest z ranami, które ty nosisz. Jeśli zwyciężysz, poprzez przebaczenie, miłość, pragnienie dobra i nadzieję, twoje życie stanie się świadectwem. I wnisiesz wiele światła w życie swoje i wielu innych ludzi.

*
Czy są w twoim życiu jakieś rany, które wciąż potrzebują uzdrowienia? Czy umiesz je nazwać? Pozwól, aby Bóg zalał je oliwą i winem Swojej Miłości.