Twoje życie. Są pewne rzeczy, na które nie masz i może nigdy nie będziesz mieć wpływu. Choć może chciałoby się, by były inne. Przyjmij to i proś Pana Boga, by pomógł ci zaakceptować, to czego zmienić nie możesz.

*

Są jednak też takie rzeczy, które zmienić możesz. Ale może przyzwyczajenie sprawie, że nie chce ci się. Wygodnie ci tak. Styl życia, żywienia, podejście do ludzi, umiejętność słuchania, wrażliwość. Cokolwiek. Tak już mam.

Jeśli chcesz aby Pan Jezus wszedł w Twoje życie i napełnił je prawdziwym szczęściem, musisz Go najpierw zaprosić. Musisz pozwolić Mu działać. Otworzyć się. A to oznacza zmiany.

*

Czy starasz się pracować nad sobą? Czy pozwalasz Panu Bogu się kształtować? W czym Pan Bóg inspiruje cię do zmian? On chce napełnić twoje życie szczęściem, pozwól Mu wejść.

Wyobraź sobie, że twój sąsiad przyszedł właśnie do ciebie, prosząc o przysługę. Bardzo mu na tym zależy. Obiecał ci nawet trochę pieniędzy jeśli mu pomożesz. Nie jest to ktoś za kim przepadasz, ale praca nie będzie wymagała wiele wysiłku. Może dwie godziny pracy. A jemu może to bardzo pomóc.

Zaraz przed rozpocząciem pracy, sąsiad mówi, że coś się zmieniło i nie będzie mógł ci zapłacić. Mimo to, bardzo zależy mu na twojej pomocy. Co zrobisz?

*

Nasza bezinteresowność często związana jest tym, czy kogoś lubimy. Myślimy: jeśli mam komuś poświęcić swój czas i pracę - niech to będzie przynajmniej ktoś, kto budzi sympatię. A jeśli nie, to co z tego będę mieć? I czy inni dowiedzą się o moim heroicznym czynie? I łatwo przychodzi nam odrzucić czyjąś prośbę jeśli nie przyniesie nam zysków.
Pan Jezus zachęca nas natomiast, do bezinteresowności. Do tego by dzielić się z innymi, tak jak potrafimy, nie licząc na nic wzamian. Oczywiście nie zawsze jest to możliwe, ale są takie sytuacje, kiedy możemy. Wtedy najlepiej odłożyć kalkulator i po prostu pomóc.

*

Czy stać cię na bezinteresowność? Nawet wobec tych, za którymi szczególnie nie przepadasz? Każdy taki akt, możesz uczynić modlitwą - powierzając go Bogu w jakiejś ważnej dla ciebie intencji.

Każdego dnia spotykasz wiele osób. Niektóre znasz dobrze. Niektóre są ci zupełnie obce. Czasem jest to tylko krótkie przywitania; może swobodna rozmowa. Albo poważniejszy dialog. Bez względu na rodzaj spotkania, jest to za każdym razem coś więcej niż tylko wymiana słów.

*

W każdym spotkaniu, którego doświadczasz, obecny jest Pan Bóg. W każdej osobie, z którą rozmawiasz.
W tym, kto przychodzi do ciebie z zakłopotaniem po radę, i w tym, kto przychodzi żeby się z tobą pośmiać. W tym kto prosi cię o przysługę i w tym, który potrzebuje twojego wsparcia.
Czasem natłok różnych problemów sprawia, że łatwo nie zauważamy problemów i potrzeb innych ludzi. Wydaje nam się, że to, z czym sami się borykamy, jest najważniejsze.
Nie jest łatwo zrezygnować na chwilę ze swojego ego i poświęcić uwagę i troskę komuś obok.

*

Czy znasz problemy i potrzeby ludzi, wśród których żyjesz? Wiesz co jest dla nich ważne, czym się przejmują? Zobacz, że mogą ciebie potrzebować. Wszystko co im uczynisz, czynisz Jezusowi.

Czasem w spotkaniach z ludźmi wkładamy różne maski. Udajemy, że mamy się lepiej niż jest faktycznie. Próbujemy zatuszować coś, co nas gryzie. Podobnie może być z modlitwą.

*

Na spotkaniu z Bogiem, ważne jest abyśmy nie udawali. On i tak zna nas najlepiej. Jeśli czuję się źle, mówię Mu o tym. Jeśli czegoś nie rozumiem, pytam Go. Jeśli potrzebuję pomocy, proszę Go. Modlitwa jest osobistym spotkaniem z Bogiem - i On tego właśnie oczekuje. Jeśli decydujesz się poświęcać Mu codziennie te 5-10 min, niech to będzie czas kiedy faktycznie to ty jesteś z Nim. Pozwól Mu wejść w swoje życie. Takie jakie ono jest. I pozwól Mu w Nim działać.

*

Czym jest dla ciebie modlitwa? Czy jest to osobiste spotkanie? Pan Bóg nie chce na modlitwie czegoś sztucznego. On chce ciebie. Bez maski.