Możesz mieć czasem wrażenie, że inni mają lepiej. Że twoim znajomym się lepiej układa. Mają więcej szczęścia. Nie mają takich problemów. Że mają więcej wsparcia, albo po prostu ich życie jest prostsze.

*

Prawda jest taka, że każdy z nas przeżywa zarówno jasne jak i ciemne strony życia. Często wkładamy maski, które sprawiają, że inni patrząc na nas, myślą: ten to ma wspaniałe życie, zero problemów, wszystko układa się po jego myśli. To iluzja.

Każdy z nas niesie ze sobą bagaż doświadczeń. Różnych rzeczy, którymi nieraz nie chcemy się nawet dzielić z innymi.

*

Czy wydaje ci się, że masz w życiu ciągle pod górkę? Zobacz, że to może być twoja wąska ścieżka, ciasne drzwi, za którymi stoi Bóg. Nie poddawaj się. Pan Bóg wiąże z tobą dużą nadzieję!

Życie przypomina czasem dżunglę. Przedzieramy się przez kolejne etapy. Nieraz trafiamy na piękniejsze miejsca, zatrzymujemy się na chwilę, odpoczywamy. Nieraz wędrówka staje się wymagająca i zastanawiamy się czy wystarczy nam sił do końca.

Aby przejść dżunglę trzeba być do tego odpowiednio przygotowanym. Poważna podróż wymaga odpowiednich przygotowań.

*

Twoja podróż już trwa. Może jesteś teraz u Źródła i czerpiesz siłę do dalszej drogi. A może szamotasz się gdzieś w lianach. Albo na bagnie. Podróż, w której bierzesz udział jest najtrudniejszą jaką kiedykolwiek odbędziesz. I najważniejszą. I nikt jej za ciebie odbyć nie może. Przygotuj się. Sięgaj po środki, które możesz: spowiedź, Komunia Święta, modlitwa. Dużo pomaga, gdy podróż odbywa się z kimś. We wspólnocie. Albo w rodzinie. Z kimś.

W jakim momnecie swojej podróży teraz jesteś? Jest to czas spokojny, czy napięty? Możesz czasem czuć się bezradnie, ale pamiętaj, że Pan Bóg nie zostawił nas samych.

Lubimy być zauważeni. Lubimy jak nas ktoś pochwali, poklepie po ramieniu, powie: dobra robota. To zawsze miłe. Dodaje chęci, by robić więcej, jeszcze bardziej się starać. Ale co, jeśli nikt naszej pracy nie dostrzega?

*

Może doświadczasz czasem czegoś podobnego. Wkładasz mnóstwo wysiłku, może udaje ci się coś osiągnąć, ale najwyraźniej nikogo to nie obchodzi. To może być trudne. Może nas to na tyle zniechęcić, że następnym razem, nie podejmiemy tego samego wysiłku. Oby tak nie było!

Nieraz nie zdajemy sobie sprawy, że dookoła nas chodzą ludzie z dokładnie takimi samymi potrzebami jak my sami. Być może żyjemy nawet w środowisku, gdzie brakuje właśnie takiego wzajemnego wsparcia. Bądź osobą, która to przełamie! Zauważaj choćby małe rzeczy u ludzi, z którymi żyjesz. Pochwal, doceń, podziękuj. To naprawdę uskrzydla. Zobaczysz, że twoje otoczenie zacznie się zmieniać.

*

Czy twoja praca jest doceniana? A czy ciebie stać na to, by doceniać szczerze pracę ludzi, z którymi żyjesz? Kiedy to robisz, to jakbyś zapraszał Boga do swojego otoczenia.

Jest coś, co dziś ma dla świata nawet większą wartość niż pieniądze. Jest to czas.

Jak często słychać dzisiaj teksty typu: 'to jest pół godziny wycięte z mojego życiorysu'. Cenimy czas. Może nawet za bardzo?

*

O ile dobrze jest być zorganizowanym i planować różne rzeczy z wyprzedzeniem, czas nie powinien być dla nas najwyższym priorytetem. Najważniejsi są ludzie. Jeśli nie potrafimy zatrzymać się na parę minut przy najbliższych i zapytać, co u nich; posłuchać, pogadać, to może znaczyć, że gubimy coś ważnego.

Czasem możemy ograniczyć się tylko do osób, które lubimy najbardziej. Z nimi chętnie pogadamy, wyjdziemy gdzieś. Ale całe pozostałe otoczenie - szkoda nam czasu. A tymczasem Pan Bóg stawia przed nami różnych ludzi: tych, których lubimy, tych, z którymi się uczymy, pracujemy, znamy od lat, albo od niedawna. Także tych, z którymi nie możemy się dogadać.
Wszyscy zasługują na twój czas. Potrafisz się nim dzielić?